Geçen hafta Harbiye Açıkhava'daki Şebnem Ferah konserine gittim. Hemen hemen her türlü canlı müzik performansı beni çok etkiler. Canlı performanstan benim gibi etkilenen ve Şebnem Ferah hayranı olan yaklaşık dört bin kişi, yağmurlu havaya rağmen Harbiye Açıkhava'yı doldurmuştu.
Şebnem Ferah, söz yazarı ve besteci kimliği ile öne çıkan sanatçılardan; üstelik kendisi daha lise yıllarında "Pegasus" adlı bir grup kurmuş. Daha sonrasında, içlerinde Özlem Tekin'in de yer aldığı "Volvox" isimli kız grubunu kuran Şebnem Ferah, 1996'dan beri de kendi solo albümlerini çıkarmaktadır. Şebnem Ferah müzik aşkı uğruna İstanbul'a gelebilmek için ODTÜ Ekonomi bölümünü 2. sınıftan terk edip, İstanbul Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı'nda okumuş.
Şebnem Ferah'ın sahnesi sadece kadınlardan oluşmasa da, yine de sahnedeki kadınlar, özellikle kadın bas gitarist dikkat çekici. Bir diğer dikkat çekici unsur da, sahnedeki başarılı görsel efektlerdi.
Yüzlerce, binlerce insanın hep bir ağızdan kendisiyle birlikte şarkılarını söylemesinin, bir sanatçı için muhteşem bir duygu olduğunu tahmin ediyorum ve o an sahnedeki kişiye imrenmeden bakamıyorum. Genelde hüzünlü şarkıların kadını olan naif insan Şebnem Ferah'ın yüzü o gece gülüyordu, gülmek ona çok yakışıyordu ve enerjisi tüm seyirciye geçiyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder